Benim Küçük Kalbim

İnsanların kalpleri yumrukları kadar olurmuş,

Fakat benimki biraz daha küçük.

Herkesi seviyor,

Bu yüzden çok acı çekiyor.

Mesela biri bir şey deyince, tüm gün onu düşünüyor.

En küçük tartışmada, kırılıp dökülüyor.

Geceleri ağladığını duyuyorum…

İnanın çok üzülüyorum!

Diğer kalpler dışlıyormuş onu

Oyunlarına almıyormuş. 

Kalbim sabah kalkınca yine gülüyor.

Ama ben üzgün olduğunu biliyorum.

Kahvaltısını edip dışarı çıkıyor

Ama hep tabağında yemek bırakıyor.

Onun yüzünden müdür beni odasına çağırıyor.

Bir sorunum var mı öğrenmek istiyor.

Oysa ben halimden memnunum,

Karnım tok, sırtım pek!

“Asıl sorun…” diyorum “kalbim”

Müdür suratını ekşitip, ailemi arıyor.

Sevgili küçük kalbim al sana bir baston

Yaşlandın biliyorum.

Sevgili küçük kalbim al sana bir jelibon

Hep küçük kalacaksın biliyorum.